Nieuwsblad van het Noorden |
Ode aan vaarprovincie Groningen
Harry Wubs voor het Nieuwsblad van het Noorden. ( 23 maart 1999 )
Oma Wessels had helemaal gelijk, toen ze de kleine René verhaalde over de prachtige weidse uitzichten van het Groninger land. Oma Wessels woonde in de omgeving van Nieuwe Statenzijl, kleinkind René woont inmiddels in Hoogland, maar heeft zijn hart verpand aan de provincie Groningen. Op 4 juni zal hij in Zuidbroek zijn ode aan Groningen als waterprovincie presenteren, de videofilm " Varen door Groningen ". Bijna een uur lang toont Wessels, vertelt Wessels, en laat hij anderen aan het woord over slechts 1 thema: " Voor mij is Groningen eigenlijk de vaarprovincie van Nederland. "
foto: NvhN
René Wessels is watersportfanaat en enthousiast videofilmer. Tien seizoenen lang heeft hij de Groninger waterwegen verkend, zijn videohobby groeide in die periode uit tot de onderneming " Rene Wessels Video Produkties ". In eigen beheer heeft hij een film over varen in Groningen gemaakt. Met een kruiser wel te verstaan, want waterrijk Groningen kan nog beter per kano worden verkend. Met een twee en een halve meter hoge boot kun je toch niet overal komen.
Het is de laatste tijd al vaker opgemerkt, Groningen schijnt ontdekt te worden door de recreant en de toerist. Haar weidse landschap, de openheid, de rust en ruimte, de aanwezigheid van zoveel cultuur-historie spreken steeds meer aan. Wandelaar, fietser, kanovaarder, museumbezoeker richten hun vizier op Groningen. " De rust is er voor mij als westerling ongekend ", merkt Wessels op.
Hij heeft zijn film in drie delen opgedeeld: Noord-Groningen, Midden-Groningen en Zuidoost-Groningen. Over het van Starkenborghkanaal vaart hij de provincie binnen, om al snel links af te slaan de Oude Vaart op, richting Visvliet. Daar al Groningen op zijn mooist. Maar via deze route kan hij niet bij Zoutkamp komen, omdat zijn schip te lang is voor een schutsluis. Terug dus om via een alternatieve route ( Niezijl, Kommerzijl, De waterwolf/Electra ) toch over het prachtige Reitdiep in Zoutkamp uit te komen. Fraaie beelden zijn er onderweg gemaakt, vooral de opnamen, die in de zomer van 1997 zijn ' geschoten '. Boerderijen, akkers, hier en daar een boer aan het werk. Over het Hunsingokanaal, langs Verhildersum komt Wessels uiteindelijk in Pieterburen uit, waar ook hij niet aanhet onvermijdelijke bezoek aan het zeehondencentrum weet te ontkomen.
Winsum heet in de film " een klein plaatsje, maar een watersportdorp van allure ". Zo worden ook Delfzijl en Appingedam ( " een stad waar je enkele dagen zou moeten blijven" ) aangedaan. Schildmeer, Slochteren, ( " Winkelen is er daar niet bij, dat doen we morgen wel "), de stad Groningen met scheepvaartmuseum en Groninger museum zijn de volgende plaatsen in de film. Dan via Willemsvaart door het schilderachtigste sluisje van Groningen naar het Paterswoldsemeer voor een overnachting.
De volgende dag gaat het terug naar Groningen om vervolgens via het Winschoterdiep en het Drentse diep het Zuidlaardermeer aan te doen. Westerwoldse Aa, Nieuwe Schans, Nieuwe Statenzijl, de Dollard, Termunterzijl, Termunterzijldiep, Veendam, Veendiep, enzovoort. Wessels bevaart al die kanalen en bezoekt er de aanliggende plaatsen.De reportage stelselmatig voorziend van informatie over brughoogten en vaardiepten. Vol lof is hij over de vrijwillige brug- en sluisbedieners. " En bijna allemaal gratis ", juicht hij.
Onderweg laat hij havenmeester Sim Noordhof in Zuidbroek de vele aantrekkelijkheden van Groningen opsommen. Het is Noordhof ook opgevallen, dat steeds meer Friezen de Groninger wateren bevaren. " En onze havens zijn natuurlijk ook niet duur ", aldus Noordhof, die vreest dit jaar in zijn haven te weinig capaciteit te hebben voor de gestaag groeiende watervloot. Wessels laat overigens weinig mensen aan het woord in zijn film. Wel kreeg een vaarrecreant uit Noord-Holland de gelegenheid zijn zegje te doen: Groningen is verschrikkelijk mooi. We hebben onze ogen uitgekeken. We worden overal ontvangen, zoals we dat elders niet zijn tegengekomen."